LIGA SUBTELNYCH DŻENTELMENÓW

LIGA SUBTELNYCH DŻENTELMENÓW
Tylko mali ludzie boją się o prestiż, wielcy go mają.


Niefortunny w dwudziestym pierwszym wieku skrót LSD, w czasach, gdy szwajcarska placówka St. Bernard była zakładana, wcale nie oznaczał narkotyku (nawet jeśli dzisiaj dość trafnie działa ta kompilacja), a bardzo prestiżowe stowarzyszenie, do którego dostęp mieli tylko skrupulatnie wybrani i sprawdzeni członkowie. Kiedyś oznaczało to ni mniej ni więcej certyfikat szlacheckiego urodzenia i herb rodu do kolekcji na ścianę w gabinecie LSD, jak również profity płynące z posiadania innego koloru ukrawatowania, wyróżniające członków Ligi spośród przeciętnych st.bernardowiczów. Krawat będący symbolem cnót, prawości, moralności, wiedzy, inteligencji i rycerskości niemalże, stał się jednak teraz sprytnym narzędziem w rękach cwanych posiadaczy. Uprzednio wymienione cechy zbladły i straciły znaczenie na rzecz sprytu, wyrachowania, zepsucia, całkowitego rozpasania i innych przymiotów, którymi charakteryzują się obecni LSDowcy.
Organizowane przez nich imprezy to wieczne legendy, bowiem tamtejsze wydarzenia nie schodzą z ust plotkarzy, aż do następnego eventu, liczba zaproszonych gości jest boleśnie okrojona do najsłodszej śmietanki, a całe hektolitry najdroższych alkoholi (i innych substancji? znów, może nieprzypadkowo nazywają się LSD) są niczym w porównaniu do towarzystwa z najwyższej półki, z najdłuższymi nogami, w drogich szpilkach. Na co dzień jednak członkowie raczą się własną kompanią, z uwielbieniem przesiadując w swojej siedzibie, pełnej tego, co tylko potrzebne jest młodym i pięknym do raczenia się własną glorią, w tym przedstawicielek równoległego stowarzyszenia w wersji żeńskiej. Lecz nie są głupiutkimi naśladowcami amerykańskich elit klasowych. Bystrzy i sprytni, doskonale zdają sobie sprawę ze swoich nadprzyrodzonych sił i świetlanej przyszłości, którą te siły im zapewnią. Można śmiało stwierdzić, że w tym szlachetnym gronie znajdują się przyszli premierzy, szefowie funduszy walutowych i prezesi największych firm.
Żeby jednak zasilić ekipę szkolnych bożyszcz, trzeba poddać się testowi, a panowie z Ligi raczej nie słyną z bycia przesadnie pobłażliwymi i wyrozumiałymi - może dlatego kółeczko to jest tak hermetyczne. Ponieważ niewielu zdobywa się na czyn tak niemoralny, by zaimponować kapryśnym paniczykom, choć śmiałków z całą pewnością nie brakuje. Kto przecież nie pragnąłby być oblany wieczną sławą, z podpisem "członek LSD" pod zdjęciem w absolwenckim tablo?


WZÓR PODANIA