DZIEDZINIEC

Dobra. Jedna skarpetka, druga... druga gdzieś zjebała pod łóżko. Strasznie musiał się nachylić, by ją odszukać. Plecy go dalej bolały, no schodził z tych głupich stopni. A włażenie z powrotem, bo mają dormitoria na wieżach, NA TYCH CHOLERNIE WYŻSZYCH NIŻ INNE, po prostu ręce opadają. Pomyślał o cyckach, no ale nie posiada owych, taki tłusty znowuż nie był i nie mógł sobie pozwolić na odpowiednio trafne wyrażenie tego, jak się czuje każdy, wchodząc po tylu schodach praktycznie codziennie. Schlanych kolegów, przebywających w altanie po północy też jeszcze nie liczył, zresztą wszędzie wieczorami mogło się spotkać, nakryć na czymś nikczemnym. Serio, jakby nie mogli mieć w piwnicy pokoi, wystrój na pewno lepszy i bardziej klimatyczny, wręcz pasujący do tego miejsca i jego sekretów. Sekretów uczniów. Spojrzał na gołe stopy z cichym westchnięciem i włożył krótkie i czyste skarpetki, nakładając następnie ukochane trampki. W japonkach przecież nie wyjdzie, chyba ich nie zabrał, lol.
Szwajcaria niby normalny klimat[?], a nadal działała Austinowi na nerwy. Wolał tą wybredną bicz z Nowego Jorku, gdzie przynajmniej jak już słoneczko przygrzeje to porządnie, a nie będzie się wlec i wlec ze swoim jestestwem. Tak był zrezygnowany humorkami pogody, że zapomniał po drodze gdzie miał zamiar iść. Przystanął na trochę, zasłaniając sobie ręką pizgające po oczach słońce. Taa, okularów też nie wziął, bo sądził, że sezon przywędruje na przełomie maja, a czerwca. Sierota kompletna. No nic, wampierza udawać nie będzie, ale gdzieś w cień przy użyciu kurtki by się przydało posiedzieć. Rozglądając się po terenie i podsumowując krótką wyprawę oczami po dziedzińcu, zdenerwowany przysiadł na środku. Zapowiadało się dosyć fajnie, aż do czasu, kiedy to spadł. Nic dzisiaj nie idzie po jego myśli.
Położył się na całej pojedynczej ławeczce, podkładając ręce pod głowę. Jeszcze źdźbła trawki brakowało. Tak zajebiście filozoficznie by chociaż raz wyglądał. Możliwe, by coś w końcu inteligentnego wysnuł. A tu pustka, zasnąłby, gdyby miał pewność, ze nikt nie dorysuje mu wąsów, albo nie namaluje penisów. Już jedne zmywał i śmierdział zmywaczem do paznokci.

Nie wspomnę o tym, jak się zdołał przez nią wystraszyć, wystrachać, dramatyzmu wtedy nie brakowało. Odrobina fantazji ze strony zielonej koleżanki i na pewno mogłaby się śmiać z jego niezdarności przez drugie, dzisiejsze tyż, zaliczenie ziemi. Ale przesłoniła mu słoneczko, więc wybaczył chwilowo ten bezduszny krok, przelotnie taksując ją wzrokiem. Ubrana jakby zamiast wiosny, to jesień zaawansowany level była. Na sam widok, kolejna salwa gorąca przemknęła przez ciało chłopaka, a dopiero co się wykąpał i będzie śmierdzieć. Podobno prawdziwi mężczyźni powinni nosić ze sobą odrobinę smrodku, ale w tej kwestii był innego zdania. Jednak sam mądrością nie zalatywał, ubrany w skórzaną kurtkę, zamiast normalnej rozpinanej bluzy czy swetra i jeszcze śmie narzekać, wytykać to innym. W nocy by ogrzewać nie mogła, wiecie kaloryfer i te sprawy. Żywy, chodzący, samo myjący naczynia i piorący ubrania w jednym, najlepiej się mu by spodobał. Opcja do przyjęcia, a tak to.. to sobie ziewnął i z racji, że była dobrze mu znaną dziewczynką i bardzo fajnym charakterkiem do wyrwania, to sobie odpuścił te główkowanie na temat przydatności Leonie w jego życiu. Gdybać mu się nie chciało dzisiaj, był poniekąd zmęczony zajęciami, cóż, chociaż w tym się raz na jakiś czas zgadzali. I w przypadku łażenia stale po schodach, nikt właściwie nie lubił męczarni, skoro lekcje wysysają z nich już wystarczającą ilość energii. Siedzenie w ławeczce, słuchanie biadolenia profesorów o możliwościach swojej mocy, uhum. Nuda.
Przyszła i odrazu się rozpycha, zmuszając biedaczysko do wstania i zrobienia miejsca, bo królowa idzie, to trzeba posłuchać i robić, jak każe. A zapowiadał się na prawdę fajny dzień, bez wczuwania się w rolę dobrego słuchacza w rozmowach pomiędzy babą a facetem, któremu słowa wydobywające się z ust może i uroczej kobiety wydają się cholernym szyfrem. Już by po łepkach dogadał się lepiej z niemową, serio. Nawet nie zaprzeczał jej własnej krytyce i tym, że uważa się za aspołeczną osobę. Widywanie Bennet na jakiejkolwiek imprezie szkolnej to rzeczywiście graniczyło z cudem, przez co był często zagubiony w jej towarzystwie. Jak dogodzić, by się nie obraziła, co zrobić, by przestała się złościć i te inne, nawracające czynności. Bądź co bądź, jest miły i nie chce odstraszać zachowaniem innych, tylko wręcz przeciwnie. Tym razem mogłaby się od niego czegoś nauczyć porządnego. Szturchnął jelonka. Raz, czy tam dwa, uśmiechając się słodko przy tym jak tylko potrafił. Do zrzygania może nie, ale najważniejsze, że zero sztucznego. Miał ochotę na oparcie sobie głowy o jej ramię, skoro już się przywlokła tutaj i usadowiła cztery litery obok. ' Nie do tyłu, bo se urwiesz', dzwoniło mu w łepetynie, ale co zrobić, skoro pewnie go ochrzani, że wykorzystuje i w ogóle, albo potraktuje to, jako nowy sposób na Sommersowe zaloty. Aczkolwiek, to ostatnie nie wychodziło z kółka zainteresowań.
- Kurwa, Leo. Dziubulku, nie strasz księżulka, bo zawału dostanie i kto będzie cię chronić przed rozbójnikami nieszczęsnymi, czyhającymi na twoją niewinność! - Oh, jak ten aniołek zdołał przekląć w obecności młodej damy! A no mógł, bo to skurwiel, nie człowiek, chciałoby się rzec. W porównaniu do swoich sióstr, które w kuchni nie ustępowały w obrażaniu nawzajem własnych mordek przez wiązankę wulgaryzmów, był święty. Dobra, przymknął oczy, coby pomilczeć razem z nią i udawać, że pała nienawiścią i Bóg wie czym jeszcze. - Ej, czemu masz na sobie tyle warstw? OD samego patrzenia jest mi duszno tej. - Leonidasie, no. Jej imię od poczatku kojarzyło mu się z Władcą Pierścieni, pewnie dlatego tak ja zapamiętał i tak się skumał z tą dziołchą. Fajne persony kryją się właśnie w tych dziwakach.